smoelenpoetsers

Er zijn van die baby-artikelen waar je het nut niet van inziet als je nog geen oermoeder bent. Van sommige baby-artikelen zie je het nut nog steeds niet in zelfs als je al oermoeder bent. Het artikel dat bij mij de meeste vraagtekens opriep waren de smoelenpoetsers…...

Maar dat was nog in mijn pre-oermoeder-tijdperk.

 Afgelopen weekend is het mij allemaal volkomen duidelijk geworden. Het ‘smoelenpoetsers-licht’  kwam tot mij tijdens een deet met oermoedervriendin nummer 1 en onze lieftallige echtgenoten. Uiteraard was zoonlief daar ook bij, evenals zoonlief van oermoedervriendin nummer 1.

Tijdens zo’n deet komen alle triviale kwesties van dat moment ter sprake, bijvoorbeeld het rolgedrag van de ene zoonlief en het tijgergedrag van de ander.  De smoelenpoetsers lijken op het eerste ogenblik absoluut geen triviale kwestie te zijn. In tegendeel, over smoelenpoetsers wordt geen enkel woord gesproken. Nee, de smoelenpoetsers worden pas een kwestie wanneer het eten op tafel komt. En over het algemeen gebeurt dat regelmatig wanneer er een deet plaatsvindt tussen oermoeders en hun kroost. Ik ben ervan overtuigd dat iedere oermoeder dat kan beamen.

Ook deze keer kwamen de maaltijden van het kroost op tafel terecht, te weten: groentepannetje met zalm voor de ene zoonlief en bloemkool met courgette en kaas voor de ander (oermoedervriendin nummer 1 en ik zijn beide stellig overtuigd van de uitgebalanceerde samenstelling van voeding uit een potje, vooral wanneer onze eigen maaltijd bestaat uit: verscheidene tapa’s, chips, pizzabroodjes en loempia’s, allen vergezeld van een bijpassende saus). En naast de bordjes met zalm en bloemkool lagen twee verschillende pakken smoelenpoetsers.

Ik ben in de veronderstelling dat het nut van smoelenpoetsers slechts kan worden aangetoond door een praktische proef: men neme een smoelenpoetser en steekt deze in de mond. Zoals de uitdrukking op het gezicht van uw kind u misschien al heeft verteld is dit namelijk een zeer prettige ervaring. Een heel andere ervaring dan de uitdrukking op het gezicht van zoonlief mij vertelde toen ik zijn giechel probeerde te poetsen met de welbekende billendoek. Want zoals het een praktische proef betaamt, moeten alle variabelen worden gecontroleerd, en waarom zou men een smoelenpoetser pakken wanneer men de beschikking heeft over een aanzienlijke voorraad billendoekjes?

Na het proeven van zowel de billendoekjes als de smoelenpoetsers durf ik de conclusie te trekken dat smoelenpoetsers wel degelijk nut hebben.

Deze conclusie had ik al een keer eerder getrokken, waarom zou ik anders een pak smoelenpoetsers in mijn luiertas hebben? Met het ‘smoelenpoetsers-licht’ bedoel ik dan ook een ander fenomeen.  Want zoals je misschien is opgevallen was er tijdens onze deet sprake van twee verschillende pakken smoelenpoetsers. Jawel, het nut van de smoelenpoetser is tegenwoordig zo onomstreden, dat er zelfs verschillende soorten van op de markt zijn. Verschillende soorten met uiteraard… verschillende smaken!

Om nu te kunnen bepalen welke smaak de voorkeur heeft zou een van mijn volgende onderzoeken kunnen zijn. Tijdens deze deet is er zelfs al een kleinschalig onderzoek geweest, de billendoekjes en smoelenpoetsers gingen van tong op tong.

Om iedere variabele te controleren zou ik ieder merk en iedere smaak aan een uitgebreid onderzoek met een uitgebreid testpanel moeten onderwerpen. Toch denk ik dat ik al weet wat de uiteindelijke conclusie zou zijn, er is immers niet voor niets zoveel keus. En zoals het kleinschalige onderzoek tijdens mijn deet met oermoedervriendin nummer 1 en onze lieftallige echtgenoten eigenlijk ook al uitwees: Smaken Verschillen.

 Er zijn nog verscheidene baby-artikelen waar ik het nut niet van inzie. Sommige zullen voor mij altijd nutteloos blijven, anderen zal ik misschien zelf ooit veelvuldig gaan gebruiken. Een ding is zeker, het nut van de smoelenpoetsers is mij tegenwoordig volkomen duidelijk.

weekendje weg

We gaan een weekendje weg. Daarom heb ik een lijstje gemaakt met spullen die we mee moeten nemen voor zoonlief. Lieftallige echtgenoot is ondertussen op zolder op zoek naar de weekendtassen (of duikt hij misschien tijdelijk onder….)

 TO DO:

Vaatwasser aanzetten na laatste voeding ( anders hebben we niet genoeg flessen)

Vaatwasser uitruimen

Weekendtassen van zolder halen

Naar de supermarkt thuis:

-          Luiers

-          zwemluiers

-          billendoekjes

-          smoelenpoetsers

Naar de supermarkt daar:

-          brood

-          smeerkaas / smeerleverworst / stroop

 LUIERTAS:

3 flessen
1x speen maat 2 (voor de lunchfles)
1x speen maat 3 (voor de avondfles)
1 x 1-2-3-speen (voor de ontbijtfles)

3 bakjes melkpoeder (5 scheppen: voor de lunch)

2 bakjes melkpoeder (6 scheppen: voor de ontbijtpap)

2 bakjes melkpoeder (7 scheppen: voor de avondpap)

2 bakjes ochtendpap

2 bakjes avondpap

2 pakjes kant-en-klare ontbijtpap 2 pakjes kant-en-klare avondpap Ze zullen daar toch wel een magnetron hebben……

3 plastic lepels (die zullen ze daar wel niet hebben…)

bakjes en bordjes (die zullen ze daar wel hebben….toch???)

3 fruithapjes

3 groentehapjes

smoelenpoetsers

1 slab

1 spuugdoek

thermoskan niet vergeten!!!

 6 luiers (voor de eerste dag)

billendoekjes

plastic zakjes (voor de ‘extreme’ luiers)

hydrofiele doek

verschoonmatje

 WEEKENDTAS:

Beddengoed:

-          molton

-          hoeslaken

-          laken

-          slaapzak

-          campingbedje
_{staat al in het huisje want die hebben we gerserveerd….dacht ik….}

kleding:

-          2 x romper korte mouw

-          3 x romper korte mouw (in geval van ‘extreme’  luier)

-          1 x romper lange mouw

-          1 korte broek

-          1 lange broek

-          1 reservebroek (kan kort en lang: oprollen)

-          2 t-shirts korte mouw

-          2 t-shirts lange mouw

-          2 paar sokken

-          ZWEMBROEK

Verzorging:

-          1 pak luiers

-          1 pak zwemluiers

-          6 hydrofiele doeken

-          2 badcapes

-          toilettas:
-badschuim
-bodylotion
-washandjes
-tandpasta
-zonnebrand

THERMOSKAN!!!!!

LOS:

Kinderwagen

Regenhoes

Voetenzak

Draagzak (kinderwagen kan niet op het strand…)

Kinderwagen ( we gaan vast en zeker niet ALLEEN maar naar het strand…)

We gaan een weekendje weg……

…… shit…….

……. Nu ben ik toch de thermoskan vergeten…..

vakantie

Ik ben dol op vakantie. Vakantie is voor mij de periode dat ik al mijn hobby’s weer eens flink kan onderhouden. Ik heb namelijk ontzettend veeleisende hobby’s. Misschien dat ik daarom ook wel voor het onderwijs heb gekozen…. Ik kom namelijk  om in de vakanties.

 Mijn allergrootste hobby is slapen. Ik kon hele vakanties lang slapen. Ik ging dan altijd rond 21:30 uur naar bed en kwam er rond een uurtje of 11 uit. De klok rond slapen kon ik makkelijk anderhalf keer per dag.

De hobby die daar recht onder staat op het lijstje is lezen. Het fijnst aan lezen vind ik dat je er zo loom van wordt. Na een halfuurtje lezen kan ik namelijk makkelijk weer een uurtje slapen, en dat is fijn want slapen is immers mijn allergrootste hobby.

Voor de laatste hobby op het lijstje wil ik overigens best wel eens mijn eerste hobby verwaarlozen, tijdens de vakantie ga ik namelijk ook altijd graag een hele dag winkelen. En met een hele dag bedoel ik: van openingstijd tot sluitingstijd (liefst koopavond) met een etentje erachteraan geplakt. Dat betekent dus concreet dat ik dan om 9:00 uur in de stad ben en rond 22:00 uur richting huis ga. Dit alles uiteraard zonder mijn lieftallige echtgenoot (maar dat lijkt mij vrij vanzelfsprekend voor iedere oermoeder die bekend is met het fenomeen: ‘ lieftallige echtgenoot’ ).

Zoals je misschien hebt begrepen zijn mijn vakanties altijd goedgevuld en ontzettend bevredigend. Vandaar ook dat ik zo dol ben op vakanties…..

 Ik ben er echter achtergekomen dat vakanties tegenwoordig een ietwat andere opbouw hebben.  Zoonlief heeft namelijk zelf wat hobby’s bedacht. Zoonlief is een zogezegde ‘vroege vogel’. Hij wil geen enkel moment van de ochtend verspillen aan luieren, natuurlijk niet, wie zou dat wel willen met zo’n oermoeder? Die moet namelijk tegelijkertijd met zoonlief opstaan, rond een uurtje of 7, aangezien de tweede hobby van zoonlief nog niet zonder de hulp van zijn oermoeder kan worden ondernomen, namelijk eten.

Deze tweede hobby vergt overigens niet alleen ’s morgens de energie van zijn oermoeder , welnee, zoonlief heeft ervoor gezorgd dat hij deze hobby goed verspreid over de gehele dag kan toepassen. Hij hoeft zich geen moment te vervelen. Zijn oermoeder dus ook niet meer… Bovendien vergt deze hobby steeds weer nieuwe vaardigheden die getraind moeten worden. Zuigen, happen, kauwen, slikken… zoonlief draait daar na een trainingsdag zijn ‘tong’ niet meer voor om.

De laatste hobby van zoonlief kost echter nog meer energie. En niet alleen van zoonlief en zijn oermoeder, er is voor deze hobby zelfs een speciale ‘ maatschappij’  opgericht. Zoals ik al eerder heb geschreven laat zoonlief graag geursporen achter. Dit kan op verschillende manieren. Door middel van de welbekende poepluiers (en het is bekend hoe zoonlief deze produceert, namelijk met de nodige lekkages), maar ook het opboeren van reeds verteerde etensresten blijkt erg effectief. Hierbij ondervindt niet alleen de met zorg gekozen outfit van zoonlief schade, maar ook zijn spuugdoekjes, zijn kinderstoel, de tafel, bank, vloer of waar en met wat zoonlief zich op dat moment dan ook bevindt. Wanneer zoonlief dan ook uitgeput van zijn hobby’s, tweemaal daags zijn kloppende fontanelletje te rusten legt op zijn pas gewassen beddengoed, kan zijn oermoeder de schade gaan opnemen, om vervolgens maar weer de wasmachine aan te zetten en de energiemaatschappij te spekken.

En wanneer zoonlief besluit wakker te worden om hobby nummer twee weer te gaan uitoefenen begint het hele riedeltje gewoon opnieuw.

 Ik ben dol op vakantie. Vakantie is voor mij de periode dat ik al mijn hobby’s weer eens flink kan onderhouden, en ik heb tegenwoordig een nieuwe en ontzettende veeleisende hobby…. Een hobby die zoveel energie kost dat ik haast geen tijd meer overheb voor mijn andere hobby’s.

Maar wel de allerleukste hobby die ik ooit heb gehad.

oermoederfiets

Het is binnenkort moederdag , mijn eerste officiele moederdag als oermoeder, en dus heb ik volgens mijn lieftallige echtgenoot nu ook recht op mijn allereerste moederdagcadeau. Ik mag een nieuwe (oermoeder)fiets uitzoeken…

 Hier in de stad hebben wij een ontzettend grote fietsenwinkel, maar dan ook echt een fietsenwinkel. Ze hebben er onwijs veel fietsen  en toebehoren staan, maar geen scooters en brommers. Zoals ik al zei: het is een  echte fietsenwinkel.

Het is bovendien de favoriete fietsenwinkel van mij en mijn lieftallige echtgenoot (en het wordt later ook vast en zeker de favoriete fietsenwinkel van zoonlief, als hij daar straks zijn eerste Johnny Loco mag gaan uitzoeken). Mijn lieftallige echtgenoot en ik hebben namelijk iets met fietsen, wij houden van ‘aparte fietsen’. Mijn huidige fiets heeft niet voor niets de liefkozende bijnaam: ‘ tractor’.

Tijdens ons eerste uitstapje naar de fietsenwinkel gaan we voor de algemene uitleg. We staan overal voor open (althans, dat denken we graag…).  We zijn op zoek naar een oermoederfiets, laat maar eens zien wat je hebt!

De oermoederfietsen staan in een speciale hoek van de winkel. Een hele hoek gereserveerd voor oermoederfietsen, kinderzitjes, kinderaanhangwagens en uiteraard…. bakfietsen. Want hoewel we graag het idee willen geven dat we overal voor open staan zijn we toch stiekem al een beetje verliefd geworden op de bakfietsen.  Tijdens een uitgebreide surftocht op het internet kwamen we er helaas achter dat ‘de bakfiets der bakfietsen’ (de driewieler) helaas niet in de achtertuin van onze rijtjeswoning kan, daar is onze poort niet breed genoeg voor….

In de speciale oermoederfietsenhoek van ‘onze’ fietsenwinkel staat echter ook een prachtig tweewieler-exemplaar geparkeerd. En uiteraard (want ook de service is altijd overdonderend) mogen we daar een rondje mee test-rijden.

Als ik een rondje heb gereden (en zonder te vallen een straatje heb kunnen keren) ben ik officieel verkocht.  Ik wil een bakfiets!

Een bakfiets heeft natuurlijk wel wat nadelen, maar dat maakt niet uit zolang de voordelen in de meerderheid zijn…toch? We proberen eerst maar eens de voordelen op een rijtje te zetten:

-          Het is natuurlijk onwijs hip.

-          Ik bedoel maar: wie wil er nou geen bakfiets???

-          Je kunt hem zelfs in het ORANJE BESTELLEN!

-          Geen gezeik meer met het omzetten van het kinderstoeltje (dat we trouwens al wel in huis hebben…. inclusief het benodigd aantal adapters), iedereen kan gewoon de bakfiets lenen (mits ze zoonlief bij zich hebben).

-          En het is gewoon onwijs hip.

En dan de nadelen:

-          Een bakfiets is toch vrij kostbaar.

-          Je moet er tig accessoires bijbestellen om er een beetje fatsoenlijk de deur mee uit te kunnen (zijn wel allemaal zeer hippe accessoires).

-          Iedereen kan de bakfiets wel lenen, maar wil wel iedereen de bakfiets lenen?

-          De bakfiets kan niet in de schuur (en we hebben net zo’n hippe tuin, moeten we daar natuurlijk weer ergens een afdak gaan maken, toch jammer…)

-          En als de bakfiets al niet bij ons in de schuur kan….. waar gaan we hem dan parkeren als we ergens naartoe fietsen?

Okee, tot nu toe is het nog gelijkspel… toch?

 We besluiten er nog een nachtje over te slapen en gaan de volgende dag terug. De oermoederfietsen zijn natuurlijk errug praktisch, maar ook errug…. saai. Zo’n bakfiets is gewoon de hemel voor oermoeders die graag een aparte fiets willen (moi dus).

Als we deze keer naar de oermoederfietsenhoek lopen valt mijn oog op de transportfietsenhoek. Daar staat een knaloranje exemplaar MET bagagerekje voorop (heb ik altijd al willen hebben). Bovendien bevat dit exemplaar alle voordelen die de zogenaamde (maar vrij saaie) oermoederfietsen ook hebben:

-          Twee-poot-standaard.

-          Lage instap.

-          Extra lang frame.

-          Stuurslot.

-          En hij is ook nog eens onwijs hip!

Ik ben officieel verkocht. Ik wil een knaloranje transportfiets met bagagerekje voorop die ook nog eens alle kenmerken van een degelijke oermoederfiets heeft!

Toevallig staat naast mijn knaloranje exemplaar een ‘ ockerbrown’  heren-exemplaar. U snapt het al, ook mijn lieftallige echtgenoot is verkocht. Gelukkig is het binnenkort vaderdag…

aardbei

Ik heb de aardbei altijd een lieflijk vruchtje gevonden. Een hartvormpje met een rode blos en overdekt met sproetjes, een volkomen onschuldig appetijtelijk hapje dat zich op geen enkele manier beschermt tegen zijn natuurlijke vijanden. Het hangt daar gewoon aan een takje naast een schattig wit bloempje en lijkt haast te roepen: Pak me dan…

 Ik bedacht me dat ik me maar moest vasthouden aan die gedachte toen Zoonlief plotseling een klein rood aardbeienvlekje begon te ontwikkelen midden op zijn voorhoofd. Het vlekje zou vast en zeker niet voor niets de naam van dit onschuldige vruchtje mogen dragen. Dit zou een schattig vlekje blijven, volkomen onschuldig en alleen maar zichtbaar door zijn rode blos, alsof het vlekje zich er zelf voor schaamde dat het zich had gemanifesteerd midden op het volkomen effen en perfecte voorhoofdje van Zoonlief. 

Het vlekje begon vrijwel onzichtbaar voor ‘mensen op afstand’, netjes op de haargrens van Zoonlief waar het precies onder zijn eerste lokje verborgen bleef. Tot het vlekje plotseling de behoefte voelde om wat volumineuzere vormen aan te nemen. Het begon door het lokje heen te steken, alsof het kiekeboe wilde spelen met de mensen die Zoonlief kwamen bewonderen. Na een tijdje besloot het vlekje dat het geen kiekeboe meer wilde spelen, hij wilde minstens zoveel aandacht krijgen als zijn gastheer en richtte zich op tot hij volledig zichtbaar was voor iedereen, ten alle tijden…

 Op dat moment besloten Lieftallige Echtgenoot en ik dat het genoeg was geweest. Aardbeienvlek had zich niet aan de afspraak gehouden.  We begonnen te mopperen op het vlekje dat het lieftallige gezichtje van Zoonlief ontsierde. Daarop besloot Aardbeienvlek om heel verdrietig te worden en barstte in tranen uit…….. helaas is een aarbeienvlek zo rood door de gigantische hoeveelheden bloedvaatjes die zich erin genesteld hebben. Het bultje begon dus te bloeden alsof er geen einde aan kwam. En dat in het weekeinde, tijdens een familiebarbecue. Het Aardbeienkreng wilde natuurlijk weer alle aandacht opeisen!

Zoonlief kreeg een drukverbandje aangemeten. Het stond hem zeer sportief, als een prachtig witte zweetband. De volgende ochtend had zoonlief echter besloten dat hij genoeg had van het bandje, of Aardbeienvlek had het verbandje met kracht aan de kant geduwd (er waren helaas geen getuigen bij aanwezig). Aardbeienvlek had zichzelf in ieder geval ingedekt onder een dikke laag korst.
Dat is nu drie weken geleden. Sindsdien is Aardbeienvlek iedere dag al weer een keertje opengebarsten. Iedere dag vragen ‘mensen op afstand’  of Zoonlief misschien op zijn knappe hoofdje is gevallen, en iedere dag moet ik uitleggen dat dat niet het geval is. Iedere week zijn we bij minstens 1 huisarts, assistente of Consternatie-Bureau  aan de deur geweest om te vragen of zij Aardbeienvlek alstublieft van ons willen overnemen en iedere keer weer kregen wij de deur vol tegen de neus ‘omdat een aardbeienvlek het mooist geneest als hij uit zichzelf wegtrekt (gemiddeld binnen de eerste 6 levensjaren van Zoonlief)’.

 Er is niets lieftalligs, onschuldigs of schattigs aan aardbeien. Het zijn gemene, jaloerse krengen die er alles aan doen om overal de aandacht volledig op te eisen. Ze kleden zich in uitdagend rood en doen dat naast opvallend wit zodat ze altijd in het oog zullen springen. Onthoud dat goed als er zich een aarbeienvlekje begint te manifesteren, WEES GEWAARSCHUWD……….

(Gelukkig hebben we uiteindelijk wel een arts bereid gevonden om Aardbeienvlekje van Zoonlief over te nemen….. maar wel pas als de dikke korstlaag er vanaf is. Ik hoef natuurlijk niet uit te leggen dat dat nog wel een jaartje of 6 kan duren als Aardbeienvlekje iedere dag minstens 1 keer openbarst…..)