De knipoog

Mijn zwangerschap bevindt zich al weer in een ver gevorderd stadium. Mijn buik begint weer formaat duikboot aan te nemen, en ‘ Long John’  het voedingskussen heeft zijn weg naar ons bed al weer gevonden. Het is trouwens wel erg prettig om met deze temperaturen tussen twee mannen in te mogen liggen!

 Bij een bepaald stadium van je zwangerschap hoort ook de zwangerschapsgym. De eerste keer heb ik me kostelijk vermaakt tijdens deze bijeenkomsten, daarom besloot ik me voor deze zwangerschap nog maar eens in te schrijven.

Er zijn nog best een aantal termen en oefeningen die ik mij herinner van de vorige gym. Ik had mij dan ook goed voorbereid, mijn hele garderobe aangepast op oefeningen als:

De knipoog, de lift, het zaklampje, de kwispelende hond en de weeëndans. Bovendien had ik het hele assortiment zwangerschapskwalen nog eens bestudeerd in mijn ‘Veilig Zwanger’  boek, ik herinnerde mij namelijk ook nog het zogenaamde klaaguurtje en het gevoel dat ik daarbij had, namelijk dat ik behoorlijk tekortschoot op het gebied van zwangerschapskwalen en ongemakken.

Vol goede moed begaf ik mij naar de nieuwe gym, op een nieuwe locatie, van een nieuwe juf, met nieuwe oermoeders-in-spe, maar niets had mij kunnen voorbereiden op deze nieuwe ervaring!

De groep oermoeders-in-spe is helemaal in orde, geen watervallen van klachten en ongemakken, maar vlotte, jonge verse oermoeders. De locatie is al iets minder, vooral gezien het feit dat ik moet betalen om te mogen parkeren, en wanneer ik dan betaald hebt blijkt de slagboom ook open te gaan wanneer je er gewoon naartoe rijdt ( waarschijnlijk zat daarom het gleufje van de muntautomaat dicht, waardoor ik een briefje van tien moest breken…..).

Maar de juf…..

De juf is het toppunt.

Ik doop haar: juf Chaos.

En juf Chaos kent niet eens de knipoog….

ZE KENT NIET EENS DE KNIPOOG!!!

Ze noemt het : knijpen met je onderkantje…..

…. Dus de oefeningen zijn al helemaal niet veel soeps….

 Tot op heden (4 lessen verder) heb ik mijn onderkantje geknepen, mijn ribben gebroken door het liggen op een tennisbal, mijn onderkantje steeds harder geknepen, gewiebeld met mijn onderkantje waarbij juf Chaos ACHTER MIJ ging staan om druk uit te oefenen op mijn achterkantje, nogmaals geknepen met mijn onderkantje, geslapen op een matje onder begeleiding van een verhaal over bloedvaten…ofzoiets….onder de noemer ontspanningsoefening (een van de redenen waarom ik een hele tijd geleden ben gestopt met Yoga omdat ik daar niet alleen in slaap viel maar ook nog eens wakker schrok van mijn eigen gesnurk), en tot slot nog maar eens geknepen met mijn onderkantje.

De helft van de tijd heb ik de oefeningen bovendien uitgevoerd op een harde vloer, omdat juf Chaos de sleutels van het matjeshok niet bij zich had. De andere helft van de tijd heb ik de verhalen van juf Chaos niet kunnen verstaan omdat het alarm van de nieuwe locatie steeds afging, volgens juf Chaos omdat ‘ze het ook nooit leren’  (volgens mij omdat juf Chaos iedere les veel te laat begint en nog veel te later ophoudt waardoor automatisch het alarmsysteem van 22:30 uur ingeschakeld wordt). En welke zwangerschaps-gym-juf laat oermoeders-in-spe nou tot 22:30 uur op een tennisbal op een harde vloer de pijn wegpuffen terwijl ze hun onderkantjes moeten knijpen? Iedere gezonde oermoeder-in-spe behoort netjes om 21:30 uur (na Greys anatomy / private practice / being erica / Samantha Who / desperate Housewives / oftewel de programmering van NET 5) in haar bed tussen haar Lieftallige Echtgenoot en Long John in te kruipen!

 Gelukkig zijn mijn mede-oermoeders-in-spe het geheel met mij eens, en de veelbetekenende blikken tijdens de gym zijn dan ook niet van de lucht. Juf Chaos heeft toch niks in de gaten….

…. En mocht ze het wel in de gaten hebben, dan seinen we wel verder met knipogen…