woensdag 13 juni 2012

De Waggel

Laatst vroeg iemand op mijn werk me of ik misschien te hard gesport had. Dat is natuurlijk een vrij bijzondere vraag als je me wat beter kent, want het woord sport heb ik heel bewust uit mijn actieve woordenschat verbannen, dus ik vroeg me af hoe deze beste man tot deze bijzondere vraag kwam en vroeg hem dat ook. ' Omdat je een beetje moeilijk loopt.' Was zijn antwoord.
Ik stopte, volkomen in shock, en pastte mijn houding direct aan.
Deze man, het is hem vergeven, hij is immers een man dus hij kan het ook niet weten, maar deze man had mij zojuist beticht van.....' De Waggel'.

De Waggel is een ernstige kwaal waar oermoeders-in-spe vaak op een wat later tijdstip in de zwangerschap last van kunnen krijgen. Niet iedereen krijgt het hoor! Ik ken een super-oermoeder-in-spe die net bevallen is en zichzelf nu met recht een oermoeder mag noemen (met alle kwaaltjes die daar weer bij horen van dien, maar dat is dan ook wel weer een beetje charmant vind ik persoonlijk), maar die tot haar laatste week op de fiets stapte en zich ophield in de sportschool, en dan bedoel ik niet in de kantine, maar gewoon op de crosstrainer.
Ik ben echter uberhaupt niet zo vaak in de sportschool te vinden, maar ik ben ook nog niet op 'een-wat-later-tijdstip-in-mijn-zwangerschap'. Ik ben schoon aan de haak 16 miezerige weekjes onderweg... en ik heb nu al last van De Waggel.
Voor alle mannen en andere onbekenden met het fenomeen De Waggel, zal ik hieronder een korte uitleg geven van deze uitermate weerzinwekkende kwaal waar wij oermoeders-in-spe mee te kampen kunnen krijgen. De Waggel is een specifiek loopje waarbij de heupen een wat schuddende beweging maken en de buik deze deining mee volgt, het is absoluut niet te vergelijken met de sexy heupwieg van een bevallige en slankgetaillde dame met een paar porno-hakken aan, maar meer met een loopje van een dames-eend die blij is dat ze haar vermoeide pootjes weer bijna kan onderdompelen in een koele vijver (een eend aan het einde van haar latijn dus). Deze kwaal is waarschijnlijk te verklaren vanuit een natuurlijke drang om de banden die verbonden zitten aan de heupen, en die de uitrekkende baarmoeder ondersteunen en daarmee wat 'gevoelig' kunnen zijn, te ontlasten.
En waarschijnlijk zijn deze banden bij mij, net zoals mijn buikelastiekjes, dermate verwaasloosd en beschadigd, dat mijn heupen onbewust besloten hebben om ze na 16 miezerige weekjes maar vast een beetje te ontlasten middels deze onooglijke en allesbehalve aantrekkelijke Waggel.
Gewezen op deze eerste kwaal ben ik me plots gaan beseffen dat ik me wat bewuster door mijn wereldje heen moet begeven, en ja hoor... de tweede kwaal ontdekte ik zelf al niet veel later toen iemand me vroeg of ik misschien last van mijn buik had. Het Gedachteloos Buikwrijven is dus ook al een feit.
Net zoals het Oeverloos Zeveren over alles wat met het oermoederschap-al-dan-niet-in-spe te maken heeft, ook op plaatsen en met mensen bij wie dat volledig ongepast is.

Het is een gegeven, ik hoor weer volledig bij de club. Maar met bovenstaande uiteenzetting geef ik je bij deze het recht om me aan te spreken op mijn wanstaltige gedrag. Dus mocht je me betrappen op De Waggel, Gedachteloos Buikwrijven of Oeverloos Gezever, spreek me daar dan alsjeblieft (liefst een beetje subtiel) op aan. Ik beloof je dat ik niet boos zal worden.
Maar pas wel op, want er zijn oermoeders-in-spe die deze kwalen met trots tentoonspreiden, dus beperk je tot het corrigeren van MIJN gedrag, beloon de oermoeders-in-spe die deze kwalen op de een of andere manier weten te onderdrukken, maar bedenk je ook goed dat er oermoeders-in-spe zij die je beter kunt negeren wanneer ze signalen vertonen die kunnen wijzen op 1 van bovenbeschreven kwalen, dat zijn de oermoeders-in-spe die last hebben van de Ultieme Kwaal der oermoeders-in-spe: Onvoorspelbare Hormonale Aanvallen. En geloof mij... dan kun je die verrekte Waggel beter voor lief nemen...

maandag 4 juni 2012

Fijn

Sommige dingen zijn heel erg fijn, zo kan ik van een aantal dingen heel gelukkig, vrolijk en blij worden omdat ze zo fijn zijn. Van mijn hippiejurk op een warme dag bijvoorbeeld, maar er zijn nog een heel aantal dingen waar je mij in een droevige bui zo weer mee uit mijn eigen diepe put hebt getrokken, waard om te onthouden dus!

Zoals het een echte griet betaamt word ik heeeeel gelukkig van romantische films, of ze nou komisch, dramatisch of spannend zijn, iedere vorm van romantiek heeft mijn volledige aandacht. Het begon ooit bij Bridget Jones (die ik letterlijk kan meepraten, de hele film lang, deel 1 en deel 2...), maar dat is natuurlijk niet zo heel vreemd gezien de behoorlijke rol die de heerlijke Engelstalig Hugh Grant in dit meesterstukje speelt. Al snel volgde le fabuleux destin de Amelie Poulain (maar dat was niet om een specifieke aantrekkelijke man als wel om het algehele euforische en sprookjesachtige sfeertje wat ik als oilily-meisje gewoon niet kan negeren, als roze en rood je lievelingskleuren zijn dan moet je wel van Amelie houden). En op dit moment wacht ik met smart op het laatste deel van de Twilight-serie, en droom ik regelmatig van een beet in mijn nek door de fenominabele Robert Pattinson (daar mag hij me best 's nachts voor wakker maken).
Een romantische film gaat uiteraard gepaard met een fleece-dekentje, nog al zoiets waar ik heel gelukkig van kan worden. Ik heb ze in alle kleuren en maten door mijn gehele huis zwerven, want zelfs in de zomer knuffel ik graag met mijn fleece-dekentje. Een fleece-dekentje is ook ideaal voor allerlei zaken, van films kijken, tot boeken lezen, tot huiswerk maken, of gewoon heerlijk dutten op de bank (wat dan jammergenoeg meestal gepaard gaat met de natte vlek in mijn dekentje omdat ik nu eenmaal, hoe aantrekkelijk, kwijl wanneer ik dut...tja, we kunnen nu eenmaal niet allemaal perfect zijn).

De Hema is ook heel fijn, vooral omdat je er altijd wel iets kunt kopen tegen stapelgoede prijzen. Wie kan er nu die hele rij prachtige nagellakjes en lippenstiften weerstaan, en dat voor maar 2 euro 75! En als je niet van lippenstift houdt, dan koop je toch een paar onderbroeken met een leuk motiefje? Of zo'n handige opbergbak. Of een nieuwe agenda (ook al gebruik je een digitale agenda, gewoon omdat je zo vrolijk wordt van al die bloemetjes en kleurtjes). Of een leuke nieuwe waterkan (die kan altijd nog in de kast als je Lieftallige Echtgenoot het een afzichtelijke waterkan blijkt te vinden, was toch maar 4 euro 75). Of wat dacht je van het feit dat ze alles prijzen eindigend op 75 cent, in plaats van die afgezaagde en standaard 95 cent die iedere andere winkel op de het prijskaartje heeft staan, dat is toch gewoon fantastisch!

Nog al zoiets waar ik geen genoeg van kan krijgen, woonbladen. Met van die binnenkijkers. Kom maar op met die 101 en de VT, je kunt nooit genoeg inspiratie opdoen! Bovendien is het kijken veel goedkoper dan het zelf kopen (is wat ik Lieftallige Echtgenoot dan maar weer voorhoud als ik een stapeltje mee naar huis heb gesmokkeld met dezelfde waarde als de rest van de inhoud van het boodschappenkarretje met weekboodschappen), reken uit die winst! Alle tijd die ik namelijk steek in het wegdromen in mijn woonbladen, had ik namelijk ook kunnen besteden aan het daadwerkelijk kopen van allerlei woonaccesoires om mijn eigen binnenkijker te creeeren...hoor!

Er is ook een aardig lijstje met 'voedingsmiddelen' die ik heel fijn vind: ik kan heel warm worden van sashimi, met een lekker glaasje witte wijn (of tonic op het moment, das toch een iets mindere combinatie) en wat gember, wasabi en sojasaus erbij.
Ook stroopwafels doen het altijd goed (en vooral die tweede stroopwafel die je stiekem daarna nog pakt), niet samen met de sashimi natuurlijk, maar er voor of er na, heerlijk! Samen met een grote mok Wiebelthee (de naam die ik aan thee met een scheutje melk heb gegeven, omdat die thee volgens Lieftallige Echtgenoot harder wiebelt dan thee zonder melk, maar ik ben van mening dat Lieftallige Echtgenoot de mok gewoon te vol met thee doet zodat hij wel moet morsen als er ook nog een wolkje melk bij gaat), wat naast lekker ook nog eens gezond is omdat melk de looizuren in thee neutraliseert.
Alle soorten speciaal bier die mijn Oom de Drankhandelaar me regelmatig voorschotelt zijn ook fijn, ik ben namelijk dol op speciaal bier. En wijn. En port. En een likeurtje (op zijn tijd).
Uiteraard gepaard met een heerlijk hartig stukje oude kaas, of worst, of nootjes, chips, gerookte zalm... als het maar hartig is.
En zo kan ik nog wel even doorgaan, want eten vind ik over het algemeen wel fijn (als het maar geen aardappelen met groente en vlees is, waar Lieftallige Echtgenoot helaas wel heel erg gelukkig van wordt...), vooral mijn allerlievelingste lievelingskostje: de inktvissensoep die mijn papa maakt.

Er zijn een hele hoop dingen fijn, ik word van een hoop dingen heel gelukkig. Ook kleine dingen hoor (de geur van regen in de bossen, naar de kapper, het gevoel van je tong over je tanden na het tandenpoetsen, complimentjes over je nieuwe kleren, complimentjes in het algemeen, als je iets kunt wegstrepen van je to-do-lijstje, een boek wat zo spannend is dat je tot veel te laat in de nacht doorleest, bijkletsen met je vriendinnetjes, een lief berichtje op je telefoon, ...), en ik weet zeker dat er nog veel meer fijne dingen zijn, dus ik roep je op om dit verhaal compleet te maken....
...maar voor ik het vergeet (want zonder deze fijne gewaarwording is dit verhaal ook echt niet compleet), weet je wat ook heel fijn is, die bubbeltjes in je buik als je de allereerste keer Garnaal no. 3 voelt wiebelen in zijn eigen kleine huisje...