zondag 29 juli 2012

oerkamperen

Ik heb de afgelopen weken behoorlijk gekift op Lieftallige Echtgenoot, met name vanwege zijn voorkeur voor vakanties in ons eigen Kikkerland, maar ook omdat ik hem graag de schuld wilde geven van het abominabele zomerweer in datzelfde Kikkerland de weken voorafgaand aan onze, lang geleden (lang voordat de weergoden hadden besloten welk weer ze ons deze zomervakantie eens zouden gunnen) geboekte kampeervakantie in Kikkerland. Gelukkig waren de weergoden ons goed gezind, en bleek het weer absoluut niet onze grootste onvoorspelbare factor te zijn tijdens dit kampeeravontuur...

Ik had me namelijk voorgenomen dat als Lieftallige Echtgenoot dan zo graag in Kikkerland op vakantie wilde gaan (wat, eerlijk is eerlijk, toch wel handig uitkwam met mijn geknapte buik- en rug-elastieken die me een langere autorit richting bijvoorbeeld Frankrijk waarschijnlijk niet in dank hadden afgenomen) hij dan maar Verplicht Gezellig* moest gaan doen, dus ik had een primitieve kampeervakantie geboekt. En als ik primitief zeg, dan bedoel ik ook primitief...
Met voorbedachte raden had ik een camping geboekt zonder stroom, dus zonder mogelijkheid tot het opladen van zijn mobiele telefoon, I-pad, laptop of welk ander elektronisch en dus stroom-aangedreven materieel dan ook, zodat hij na een dag of twee uit verveling waarschijnlijk met plezier actief deel zou gaan nemen aan mijn Verplicht Gezellige activiteiten, of zou moeten gaan fietsen omdat het wel mogelijk was om stroom op te wekken middels een accufiets (echter alleen te gebruiken om je tent te verlichten en dus niet om gadgets op te laden...).
Geen stroom heeft echter nog een hele hoop andere bijkomstigheden dan alleen het niet in staat zijn tot het opladen van de gadgets van Lieftallige Echtgenoot. Bovendien was geen stroom slechts 1 van de bijzonderheden van deze camping (die overigens niet echt een camping mag heten aangezien er slechts 2 accomodaties in de vorm van tenten te vinden zijn, het is eerder te bestempelen, en daarmee doet het bovendien meer eer aan, als de grote doch gezellige achtertuin van Ellen en Cees, hun drie kinderen, waakhond Lizzie en klusjesman Henk). Een aantal andere luxe-items die we ook moesten ontberen waren bijvoorbeeld een fornuis en stromend warm water. Om je een beter beeld te geven zal ik een dag schetsen op ons verblijf.
In de ochtend fietste Zoonlief in zijn kleine bakfietsje, met Zusje in de bak, naast mij al wandelend op mijn allercharmantste en speciaal voor dit avontuur aangeschafte regenlaarzen onder mijn pyama, naar de voorraadkast op de camping om daar 2 nieuwe bevroren kruikjes te halen voor de vrieskast in de tent (te vergelijken met een koelkast, maar dan, je raadt het al... zonder stroom) en een paar eitjes die Ellen al vroeg uit het nachtverblijf van de kippen in de dierenweide op het terrein had gehaald en voor ons in de voorraadkast had gelegd. Dit overigens na het lozen van de opgebouwde nachtelijke vochtvoorraad in de blaas in het houten toilethutje een aantal meter van de tent vandaan (met echt toilet inclusief werkende doorspoelvoorziening).
Bij terugkomst had Lieftallige Echtgenoot ondertussen het vuurtje in de kookkar gestookt en stond het water op temperatuur te komen in een fluitketeltje. Na het ontbijt kookte het water en konden Lieftallige Echtgenoot en ik ons eerste kopje koffie fabriceren. De rest van het water ging in de thermosfles, zodat we niet een uurtje later nog eens hetzelfde kookritueel hoefden uit te voeren.
Daarna was er tijd voor een vluchtig okselwasje uit een teiltje, waarna de afwas in datzelfde teiltje werd gedaan (na een verschoning van water uiteraard).
Na nog een kop koffie en spelen met de fietsjes en oud-Hollands speelgoed, beklimmen van boomhutten, spelen in de speeltuin, diertjes knuffelen in de dierenweide of springen op de trampoline, wat allemaal te vinden was in de Grote Achtertuin, was het tijd voor de lunch. Tijd voor een nieuw vuurtje voor vers heet water, dus Lieftallige Echtgenoot kon zijn nieuwe taak nog eens oefenen. Na de lunch kon Zusje haar middagdutje gaan doen in het onderste gedeelte van het stapelbed, zodat Lieftallige Echtgenoot en Zoonlief tijd hadden om de Grote Achtertuin te verkennen (en insecten te vangen) en ik mezelf heerlijk kon nestelen in de hangmat met een boek. Na het middagdutje was het alweer tijd om de voorbereidingen voor het avondeten te treffen (koken op echt vuur gaat namelijk echt stukken langzamer dan op elektrisch vuur), en kon Lieftallige Echtgenoot nogmaals zijn geliefde vuurtje gaan stoken. Na het eenvoudige (je gaat namelijk geen vijf pannen met biefstukjes, gebakken aardappeltjes, peultjes en spekjes voor in de sla in je kookkar parkeren, neem dat maar gewoon van me aan) doch voedzame avondmaal (wat de eerste avonden om 17 uur op het vuur ging en rond 22 uur klaar was, met de oprechte complimenten aan Lieftallige Echtgenoot) en een afwas met de hand, was het tijd voor een bad voor Zoonlief en Zusje in de enorme houten tobbe in de aparte badtent. Daarvoor neme men een tonnetje op wielen, een stookhokke ergens verderop in de Grote Achtertuin met een kachelgestookte enorme boiler. Men vult het tonnetje op wielen met het warme water uit de boiler middels een slang en een kraantje, wandelt met het tonnetje terug naar de badtent, hangt een slang in het tonnetje en bedient de handmatige pomp middels een continue armbeweging, waarna de slang het water uit het tonnetje oppompt, het warme water wordt opgevangen in een ijzeren emmer met gaatjes in de bodem boven de enorme tobbe, waarna het water als een douchestraal in de houten tobbe terecht komt. Een ideale en heerlijke manier om de geur van kampvuur enigszins weg te spoelen.

En wanneer Zoonlief en Zusje dan (volledig ingesmeerd met anti-muggen-spul, want hoewel de natuur weldadig was voor mijn hormonale pukkelhuid, werden mijn pukkels al snel vervangen voor nog minder aantrekkelijke muggenbulten verspreid over mijn bevallige gezichtje...) in hun stapelbedjes lagen kon het Verplicht Gezellige moment beginnen...

Ik raad iedereen aan om eens te gaan oerkamperen, en mocht je benieuwd of geïnteresseerd zijn, dan moet je absoluut eens een bezoekje brengen aan www.verborgenverblijf.nl.

*Verplicht Gezellig: deelnemen aan mijn favoriete vakantiebezigheden: het spelen van gezelschapspelletjes (voor het geval jullie medelijden met Lieftallige Echtgenoot mochten krijgen: hij mag blij zijn dat het geen campingbadmintonnen is, maar steunbetuigingen zijn van harte welkom).

zondag 1 juli 2012

Bikinilijn

Bikinilijn, oh bikinilijn, waar zijt gij.....

Sinds een tijdje huist mijn bikinilijn onder een afdakje. Nu schijnt een afdakje bevorderlijk te zijn voor de staat van je gereedschap (immers, goed gereedschap hangt toch onder een afdakje?), maar dat is bij mij nogal zinloos nu ik gezien mijn 'staat' een stuk minder genegen ben om mijn gereedschap actief te gebruiken. Bovendien vraag ik me af of wij vrouwen het wel gereedschap mogen noemen, of dat wij over het algemeen geduid worden als: het project (kamanajajippiejippiejeeeee).
Maar goed, het afdakje belemmert wel mijn persoonlijke zicht op mijn bikinilijn, en nu mag je drie keer raden wie er verantwoordelijk is voor het onderhoud van betreffende bikinilijn. Ik ben me er overigens heus wel van bewust dat sommige mysteries beter mysterieus kunnen blijven, maar hoe geloofwaardig zou ik zijn als ik hier zou verklaren dat ik een van die vrouwen ben die nooit iets hoeft te doen aan het onderhoud van haar lichaamsbeharing tegen de tijd dat de zon zich weer eens van zijn beste kant laat zien hier in Nederland?
Normaal gezien is het al een heikele onderneming om je te wagen aan het periodieke onderhoud van de bikinilijn, er is kans op behoorlijke schade: snijwonden, ingegroeide haren, mislukte patronen en het laat zich raden wat voor verminkingen nog meer. Maar 'uitzichtloos' en slechts op de tast beginnen aan dit secure werkje is als het ware vergelijkbaar met het tekenen van je doodvonnis.

Helaas voor mij is het officieel zomer en is de zomervakantie ook al begonnen. Binnenkort ga ook ik mijn koffer pakken om weliswaar niet naar verre, maar wel naar vakantie-oorden te vertrekken, en standaard op mijn inpak-lijstje staat onder andere mijn badkleding. Dit jaar zal mijn lichaam gesierd worden door een prachtig blauw geruit exemplaar uit de zwangerschapscollectie, maar bij het uitzoeken van dit exemplaar (alweer twee zwangerschappen geleden) hield ik helaas nog geen rekening met de staat van mijn bikinilijn (anders had ik echt wel een exemplaar met pijpjes aangeschaft).
Ik moet nu dus wat gaan doen aan mijn bikinilijn, want het woord bikinilijn kan vast en zeker op vele manieren geinterpreteerd worden, maar absoluut niet als 'sierlijke en ietwat harige omlijsting van de vrouwelijke badkleding verantwoordelijk voor het bedekken van de welbekende onderste regionen'.

Voor de schoonheidsspecialiste die beslist heel kundig is in het door middel van warme hars verwijderen en perfect modelleren van de schaamstreek heb ik een soort fobie ontwikkeld. Dat heeft niets te maken met mijn angst voor warme hars (oke, een heel klein beetje dan), maar meer voor mijn onwetendheid betreffende de mogelijke modelletjes... Want bij de term 'Brazilian Wax' houdt mijn kennis zo'n beetje op. Voor je het weet heb je een felgroen gekleurd hartvormig matje onder je afdakje hangen (dat schijnt in China namelijk helemaal 'hot' te zijn).
Je zult dus wel begrijpen dat ik op zoek ben naar bruikbare tips voor het onderhoud van mijn bikinlijn de komende periode, of naar een kenner in de wereld van 'schaamstreekmodelletjes'. Dus heb je extreem veel medelijden met mij en mijn bikinilijn (of met Lieftallige Echtgenoot, die tegenwoordig namelijk (zeer incidenteel) een schoffeltje en een harkje moet meenemen naar ons liefdesnestje), treed dan uit de anonimiteit (of post anoniem) en laat je beste tips hier achter (geloof me, vele vrouwen met mij zullen je dankbaar zijn de komende periode).