Sinds een tijdje slaap ik tussen twee gestaltes van ongeveer 1.80 meter in.
Aan de ene kant ligt mijn immer vertrouwde Lieftallige Echtgenoot, aan de andere kant heeft een wat recentere aanwinst zijn intrede gedaan in ons echtelijke hemelbed. Terwijl mijn Lieftallige Echtgenoot zachtjes ligt te snurken op zijn helft (Lieftallige Echtgenoot kan niet zo goed omgaan met mijn verhoogde lichaamstemperatuur die weg te schrijven is onder mijn zwangerschapsverschijnselen) sla ik mijn been nog maar eens stevig om Mijn Nieuwe Aanwinst terwijl ik de volgende bladzijde van mijn boek omsla omdat ik na mijn nachtelijke toiletbezoek en de adembenemende route via de trap naar onze slaapkamer de slaap helaas niet meer weet te vinden.
Mijn Nieuwe Aanwinst is slank, heeft een mooi bruin tintje en voelt fluwelig zacht. Hij ondersteunt mijn buik op precies de juiste plekken en heeft er helemaal geen probleem mee dat ik mijn oververhitte benen stevig om hem heen klem. Bovendien mag ik Mijn Nieuwe Aanwinst altijd exact daar neerleggen waar ik hem het liefste heb, dus als ik hem beu ben, wijs ik hem naar de grond of de stoel die ook in onze slaapkamer staat, en zonder morren vertrekt hij dan. Hij klaagt nooit over mijn nachtelijke toiletbezoeken, het leeslampje wat tot diep in de nacht schijnt en het geluid van mijn geblader, of, als ik dan toch eens de slaap weet te vatten, mijn gesnurk (en ik zweer je dat dat ook een van mijn zwangerschapsverschijnselen is, want het schijnt dat de verweking tot in je neus en keel, wat zeg ik, zelfs tot in je hersenen weet door te dringen).
Mijn Nieuwe Aanwinst heeft slechts twee echte nadelen:
- Zijn temperatuur is altijd veel te laag, wanneer ik in mijn bed stap heeft hij dezelfde temperatuur als mijn matras en mijn deken, maar dat is natuurlijk ook niet heel vreemd als je de hele dag in mijn bed moet liggen. Dan neem je de temperatuur van je omgeving aan, dat is een algemeen bekend natuurkundig-wetenschappelijk feit, toch?
- Hij is perfect in staat tot het ondersteunen van mijn buik, maar ik word toch nog steeds iedere nacht gekweld door mijn doorlig-oren. Ik denk dat het letterlijk en figuurlijk een gat in de markt zou zijn om daar een soort verlengstukje voor te maken, met een gat voor je oor er in. Als je namelijk de hele nacht op een zijkant ligt omdat je door je duikboot-formaat-buik niet meer in staat bent om regelmatig om te draaien (en wanneer je toch echt de behoefte hebt om dit wel te doen dan heb je daar notabene een zwangerschapscursus voor nodig om je te leren hoe je 's nachts het beste je buik van de ene kant van je bed naar de andere kant van je bed kunt zwenken) dan heeft dat een behoorlijk effect op je gevoelige oorschelpen. Een van de twee (afhankelijk van de zijkant waarop je hebt geslapen uiteraard) voelt na een halve nacht namelijk al aan alsof hij vanzelf van je hoofd af wil bonzen. En dat is best logisch als je bedenkt dat dit tere onderdeel van je lichaam al een halve nacht geen vers bloed meer heeft mogen ontvangen door het gewicht van je verweekte hersenen wat er continu op drukt.
Zo'n verlengstukje zou maar een paar centimeter hoeven zijn, en zeg nou zelf, welke vrouw zou er bezwaar hebben tegen een slanke Nieuwe Aanwinst van 1.90 meter, met een egaal bruin kleurtje en een fluwelig zachte huid?
En na de bevalling, wanneer Mijn Nieuwe Aanwinst zijn nieuwe functie mag gaan vervullen (daarover later meer), zou je dit verlengstuk er gewoon af kunnen halen, mocht je toch meer interesse hebben in de standaard lengte van 1.80 meter.
Want laten we wel wezen, die 1.80 meter is lang genoeg voor de schone taak die mijn Nieuwe Aanwinst staat te wachten wanneer hij mijn buik-ondersteunings-behoefte-gedurende-de-nacht met succes heeft volbracht. Ik kan mijn Nieuwe Aanwinst natuurlijk niet bij het grof vuil dumpen wanneer mijn duikboot-formaat-buik geslonken is tot een formaat waarbij dergelijke ondersteuning niet meer nodig is, en wanneer mijn temperatuur weer terug is op een niveau dat Lieftallige Echtgenoot er weer mee akkoord gaat dat ik gewoon tegen hem aan mag liggen tot de slaap mij gevonden heeft (met een iets acceptabeler snurk-volume en minder-door-nachtelijke-toiletbezoeken-maar-door-een-hongerige-en-huilende-baby-onderbroken-nachten).
Mijn Nieuwe Aanwinst mag na de bevalling zijn plekje op de vloer of in de stoel gewoon houden, en wanneer het dan tijd is voor de nachtelijke voeding zal ik hem dankbaar over mijn schoot vleien om Garnaal no. 3 een heerlijk fluwelig zacht en geborgen plekje te bieden om optimaal van die nachtelijke voeding te genieten.
Wat me overigens brengt bij die hele handige eigenschap van Mijn Nieuwe Aanwinst zijn uitwasbare fluwelige egaal bruine vachtje, want tja, baby's boeren, kwijlen en spugen nu eenmaal, maar dat is weer een heel ander verhaal...
