Ik heb vandaag een eetdeet gehad met een van mijn oermoedervriendinnen
waar ik ook al mee bevriend was voordat we allebei oermoeders werden. Ook
tijdens ons pre-oermoeder-tijdperk hadden we al regelmatig eetdeets. Zo'n
eetdeet is altijd heerlijk en voor iedere vrouw noodzakelijk om verschillende
redenen:
reden 1: om het eten...
reden 2: om de gesprekken...
reden 3: om aandacht van mannelijk schoon...
reden 1: om het eten...
Dat spreekt voor zich (lijkt me).
Van roddelgesprek tot diepgaande filosofische overdenking, van
modeprobleem tot interieuradvies en uiteraard (en tegenwoordig vooral) van
babypraat tot babypraat, alles komt boven tafel.
Zo kwamen we tijdens deze eetdeet tot de conclusie dat het
allerschattigst aan een baby toch wel de babybillen zijn. Het gesprek begon bij
de knappe koppies, ging via zure zweetvoetjes naar krulharen en eindigde
uiteindelijk bij de babybillen. Zoals ik graag een liefdevol beetje geef in de
babybillen van mijn Zoonlief, geeft mijn oermoedervriendin graag liefkozend
petsjes op de babybillen van haar zoonlief.
Naast de grote verschillen in het liefkozen van babybillen zit er ook
veel verschil in de vorm van babybillen. Sommige babybillen vragen immers om
petsjes, andere babybillen om beetjes. De babybillen van mijn zoonlief zijn
bijvoorbeeld nu al voorzien van een sinaasappelhuidje (of cellullitis zoals
mijn lieftallige echtgenoot het graag noemt) terwijl de babybillen van de
zoonlief van mijn oermoedervriendin aan de slanke kant zijn. Spijtig maar waar,
waarschijnlijk heeft dat toch te maken met erfelijke factoren....
Ook al zijn we (en waren we ook al tijdens het pre-oermoeder-tijdperk)
zeer gelukkig met onze lieftallige echtgenoten, het is altijd prettig om te
weten dat je nog in de markt ligt. Vooral nu we - zoals mijn oermoeder vriendin
het noemt - mevrouwen zijn. Een mevrouw ben je wanneer je plotseling wordt
aangesproken met de term ' U ' of ' MEVROUW ' , een term die regelmatig valt
wanneer je een bepaalde leeftijd bereikt of, in ons geval, je met zoon- of
dochterlief wordt gespot.
Ondanks het feit dat we tegenwoordig mevrouwen zijn, ook deze keer kregen
we de nodige aandacht van een jonge ober. De jonge ober bracht zelfs een
cappuccino met de vorm van een hartje in het schuim (hoewel de vorm van het
hartje volgens de jonge ober meer weg had van een roos maar ach, ook dat is een
symbool van de liefde en bovendien was het als een hartje BEDOELD...). En ook
al voelden wij ons in het bijzijn van onze jonge ober door het enorme
leeftijdsverschil echte mevrouwen, we voelden ons vereerd. We lieten ons dan
ook niet door het leeftijdsverschil weerhouden om onze jonge ober eens kritisch
te bekijken. Daarbij komen de gebruikelijke lichaamsdelen aan bod, waaronder
uiteraard.... de billen.
En hoewel de billen van de jonge ober er best mochten zijn, er gaat
niets boven babybillen. Vooral niet de babybillen van je allereigenste zoon- of
dochterlief.
reden 1: om het eten...
reden 2: om de gesprekken...
reden 3: om weer
eens te beseffen dat aandacht van mannelijk schoon helemaal niet nodig
is....als je maar een allereigenste paar babybillen hebt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten