En zoals zoveel nieuwe oermoeders willen ik en mijn
oermoedervriendin-inclusief-rol (ik heb inderdaad ook
oermoedervriendinnen-exclusief-rol) graag van deze rol af voor de zomer op haar
hoogtepunt is. Maar voordat we onszelf meteen storten in het grote
sport-avontuur willen we graag een proefles proberen. Er zijn namelijk ergere
dingen dan de oermoederrol:
Sporten….
Het begon al goed in de kleedkamer. Ik was natuuuuuurlijk
een muntje vergeten voor het kluisje, maar gelukkig kwam onze redster in nood.
Een oermoeder op leeftijd kreeg ons in de gaten. Zij besloot het geld aan ons
te doneren. Wij deden haar namelijk denken aan haar eigen dochters, haar oudste
dochter wel te verstaan.
Daar word ik uiteraard heel nieuwsgierig van. Ik vroeg haar
dus hoe oud haar dochter was. Je raadt het nooit! Ik zal het helemaal
uitschrijven zodat er geen misverstanden over kunnen ontstaan: negentien!!!
Nu kan dat tegenwoordig allemaal, maar ik heb mezelf altijd
een oermoeder genoemd, en nooit een tiener-oermoeder, dus je begrijpt dat ik
deze prachtige leeftijd al enkele jaren geleden overschreden heb. Zo’n
misverstand noemen wij oermoeders dan ook: een compliment!
Met onze tassen achter slot en grendel betraden wij de
oefenzaal. Dat is zo’ n zaal waar ze de lichten in paskamers op geinspireerd
hebben. En de spiegels ook trouwens….
Gelukkig was deze zaal erg groot en is Zumba de nieuwe
sport-trend van deze zomer, de zaal was goed gevuld. Goed genoeg in ieder geval
om me te kunnen verstoppen achter een dame wiens rollen (of het
oermoeder-rollen waren weet ik niet, schijnbaar is het een aanwinst die je ook
kunt kweken zonder het dragen en baren van een
aan-de-grote-kant-zijnde-zoonlief) net iets groter in omvang waren dan die van
mij. Deze rollen spiekten niet meer over de rand van haar broek, maar staarden
gewoon. Het voordeel is dat je jezelf niet kunt zien dansen in de spiegel. Het
nadeel is dat je jezelf niet kunt zien dansen in de spiegel, maar alle anderen
zien je wel…..(zo voelt het in ieder geval wel altijd, toch? Bovendien was er
nu ook zo’n muts die net vandaag de Zumba-les wilde vastleggen op de gevoelige
plaat voor het nageslacht. Zie je het al voor je: dansende oermoeder met nog
swingender rol die haar eigen bewegingen niet kan corrigeren omdat haar zicht
op de spiegel wordt geblokkeerd door ronduit disco-ende rollen van de Zumba-er
voor haar…).
Al zwetend en hijgend vorderde de les. Ik was behoorlijk
trots op mezelf aangezien de laatste oefeningen die ik had gedaan ‘ de
lift’ en
‘de knipoog’ waren (bekend bij
alle postnatale-gym-volgende-oermoeders maar er is vast ook iets bij voor te
stellen als je deze enerverende cursus niet hebt gevolgd) en dat ruim 8 maanden
geleden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten