donderdag 30 januari 2014

De strafmaatregel

Gisterenochtend om 8:43 uur werd de container geleegd, voor mijn neus, terwijl ik nietsvermoedend wachtte om de container weer mee naar de achtertuin te nemen, ik kwam namelijk net terug van het naar school brengen van Zoonlief...

Gisterenmiddag om 15:43 liep ik met Lieftallige Echtgenoot opnieuw richting school van Zoonlief, deze keer voor het alom bekende '10-minutengesprek' toen Lieftallige Echtgenoot plotseling stil bleef staan bij de aanblik van een aantal containers die nog niet door hun 'baasjes' naar binnen waren gehaald, sloeg zich tegen zijn hoofd en gooide er een aantal woorden uit die ik hier niet zal herhalen (niet omdat ik zelf nooit scheldwoorden gebruik, éénieder die mij kent zal dat sprookje ook als eerste uit de wereld helpen, maar...) omdat ik vermoed dat de lading van zijn taalgebruik wel duidelijk zal zijn.
' Is onze container al geleegd....?', Vroeg hij me voorzichtig, met een blik van onvermogen in zijn ogen. Ik antwoordde: 'Ja, vanmorgen al heel vroeg. Daar stond ik nog van te kijken want normaal gesproken zijn ze er pas laat op de middag, maar ik kon de container vanmorgen meteen mee naar binnen nemen toen ik Zoonlief naar school had gebracht. Hoezo....?' 

Tja, het moge misschien uit voorgaande blogs al wel duidelijk zijn dat onze middelste aanwinst, luisterend naar de naam Zusje, een uitdagend project kan zijn zo nu en dan. Ik heb al wel eens genoemd dat Lieftallige Echtgenoot en ik regelmatig een vergadering inplannen om een strategie te bepalen in de aanpak van onze eigenwijze, zeer uitgesproken maar o zo charmante dochter die met praktisch al haar nu-nog-aandoenlijke-streken weg komt als ze een keer met haar Bambi-wimpers wappert. Wanneer Lieftallige Echtgenoot en ik beiden in huis zijn kunnen we elkaar prima ondersteunen, maar zodra één van ons de veilige haven verlaat pikt Zusje dit signaal haarfijn op en zet ze al haar zeilen bij. We hebben al een hoop beloningssystemen, naughty-corners en strafmaatregelen uitgeprobeerd, onze 'positieve insteek' voert over het algemeen de boventoon, maar zo nu en dan (met name wanneer Lieftallige Echtgenoot of ik er zonder de steun van de ander voor staan) is het lastig om je geduld te bewaren wanneer je ondertussen een huilende Zoonlief aan het troosten bent omdat hij zojuist door Zusterliefde gesmoord is (oftewel, door Zusje gebeten, geknepen, uitgescholden, geduwd, bespuugd of iets anders wat onder de noemer Zusterliefde valt, en het is algemeen bekend dat het repertoire van meisjes in dit geval een stuk groter is dan dat van de gemiddelde jongen die zijn zaakjes met een welgemikte schup of stomp oplost) en de doorgelekte poepbroek van Garnaal no. 3 aan het verschonen bent.
Ook deze keer stond Lieftallige Echtgenoot er alleen voor toen Zusje haar favoriete speelgoed (datgene waarmee ze zich gemiddeld een kwartier kan vermaken: haar enige echte K-3 microfoon. Gezegd moet overigens wel worden dat de spanningsboog verlengd kan worden tot een half uur als we ook de bijpassende K-3 outfit, de compatible K-3 dansmat en uiteraard de ondersteunende K-3 muziek uit de kast halen...) inzette om haar tanden mee te flossen (oftewel: de snoer door te kauwen) terwijl ze ondertussen haar kleinere broertje als trommel gebruikte met het daadwerkelijke microfoon-gedeelte.
De maat was vol. Lieftallige Echtgenoot zette al zijn positieve en consequente opvoedcapaciteiten in en zei: ' Zus! Ik tel tot drie en als je daar dan niet mee gestopt bent dan gooi ik die microfoon in de container!' ........... 
Zusje keek hem uitdagend aan vanonder haar bevallige wimpers en antwoordde: ' Doe màr '.
En zo geschiedde...
Lieftallige Echtgenoot stopte onder het toeziend (en zeer uitdagende) oog van Zusje de microfoon in de container (uiteraard met de beste bedoeling om het roze stuk plastic er weer uit te halen als alles koek en ei was). De spanningsboog van Lieftallige Echtgenoot is echter ook niet veel langer dan datzelfde kwartier, en dat was precies de tijd die het goedmaak-gesprek tussen vader en dochter nodig had...

Je begrijpt het al, de microfoon lag nog in de container toen om 8:43 uur de afvalwagen zijn grote muil opende en de volledige inhoud van onze container tot zich nam...
Dus nu is Lieftallige Echtgenoot op zoek naar een vervangende K-3 microfoon, en ik ben op zoek naar een passende strafmaatregel voor Lieftallige Echtgenoot..... De vraag is: Welk speeltje heeft HIJ waarmee zijn spanningsboog verlengd kan worden tot een half uur.... 
Inderdaad!

Dus mocht je je afvragen waarom het beroep van vuilnisophaler best een lucratieve job kan zijn, dat komt door al die 'per-ongeluk-verstopte' K-3 microfoons, I-pads, laptops, smartphones en PSP's (PlayStation Portable voor de duidelijkheid) die hun weg naar de vuilniswagen toch weten te vinden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten